Niet Wetend Waar We Gaan [Dutch]

“Op aarde neergekwakt. 
Een nomaad met een paar kamelen als pakezels.
 Zo van ‘zoon ga eens leven’. 
Maar wat doe ik hier eigenlijk?”

Weet jij het? Juist, ik ook niet.
Bij het openen van je ogen worden allerlei mogelijkheden zichtbaar. Je hoeft de kansen alleen maar aan te grijpen. In principe dan. Niets is gegarandeerd. Al ben je vandaag een superster, morgen een grote verliezer. Het fundament dat je op hebt gebouwd, kan in een mum van tijd afbrokkelen. Heb je een back-up? Ben je alert genoeg geweest? Zoiets ga je je wel afvragen. Ik weet dat ik de nodige dingen gedaan heb en nog steeds doe. Vroeger was ik de man als ik een bal aan mijn voet had. *knippert met ogen* Nu ben ik de man als ik een degelijke opleiding volg. Enkele jaren later ben ik de man als ik als kostwinner door het leven ga. Misschien niet waar ik me nu mee bezig moet houden. Jong ben ik immers nog.

Wat te doen, wat te doen? Tegenwoordig lijkt niemand dat nog te weten. Dan is dat ook niet voor iedereen interessant. De doordeweekse cyclus laten we lekker cirkelen. Weinig ruimte voor ontspanning, dus dat is de invulling van het weekend. Grenzen opzoeken, wat moves eruit knallen en op de zondag uitbrakken. In mijn omgeving, waarbij ik doel op de plaatselijke medemensen, vind ik dat nog niet eens zo sensationeel als zij beweren. Mijn vraag is: Hebben jullie nooit hobby’s gehad? Beetje blijven hangen in die waan van zelfmedelijden als je avondjes niet naar wens verlopen. Hoi hoi, check jezelf. Alhoewel ik niet hoor te oordelen over hun invullingen van hun weekend. Maar als je die tijdlijn globaal doorneemt, zie je toch evenmin voortgang als ik? *knippert met ogen* Tijd vliegt voorbij voor het je lief is. “Onze normen zorgen dat we als een batterij leven. Wat kan het mij schelen. Zo denken wij de vaste lasten blijven, dus je moet van acht tot vijf zweten. Je pakt een klein beetje, hopen dat je lang genoeg leeft en als een oude lul van pensioen eet.”

Maar je mag niet negatief zijn of desperaat…